Każde dziecko jest indywidualnością i rozwija się we własnym tempie, ale u każdego powinno dać się zauważyć poniższe prawidłowości.
3 MIESIĄC ŻYCIA :
- ✓ zaczyna się uśmiech społeczny, tzn. dziecko cieszy się na widok mamy
- ✓ potrafi naśladować niektóre ruchy i ekspresję twarzy
- ✓ staje się coraz bardziej komunikatywne za pomocą mimiki twarzy i ruchów ciała
- ✓ dziecko zaczyna się "bawić" np. z mamą i płakać, gdy zabawa zostanie przerwana
UWAGA! Dziecko z ASD będzie zainteresowane przedmiotem a nie osobą, np. skupi całą uwagę na misiu, a nie będzie zwracało uwagi na mamę, która go trzyma.
12 MIESIĄC ŻYCIA :
- ✓ potrafi używać prostych gestów - np. robić "papa", kiwać główką na "tak" i na "nie"
- ✓ potrafi prawidłowo wskazać paluszkiem na przedmiot, który chce dostać np. zabawkę
- ✓ potrafi prawidłowo wskazać paluszkiem, aby poinformować nas, że coś się dzieje np. tam szczeka pies
- ✓ reaguje na własne imię
UWAGA! Dziecko z ASD będzie miło problem ze wskazaniem konkretnej rzeczy, będzie wskazywało wybiórczo, czasami do wskazywania będzie używało całej rączki. Będziemy mieli problem ze stworzeniem z nim jakiegoś wspólnego pola uwagi.
18 MIESIĄC ŻYCIA :
- ✓ używa kilku prostych słów
- ✓ bawi się w prostą zabawę "na niby"
- ✓ kieruje się w stronę mamy, aby się przytulić wtedy, kiedy spotka je coś nieprzyjemnego
- ✓ potrafi wskazać na sobie, mamie lub misiu, gdzie jest nosek lub oko
- ✓ przerywa choćby na chwilę wykonywaną czynność, kiedy słyszy "nie wolno"
UWAGA! Dziecko z ASD nie będzie potrafiło bawić się w zabawę typu "na niby". Zazwyczaj rozwój mowy jest już wyraźnie opóźniony
24 MIESIĄC ŻYCIA :
- ✓ buduje proste 2-4 wyrazowe zdania
- ✓ potrafi prawidłowo wykonywać proste polecenia, np. przynieść misia
- ✓ staje się coraz bardziej zainteresowane innymi dziećmi
- ✓ prawidłowo wskazuje przedmioty lub obrazki, które mama nazywa
- ✓ potrafi samo zainicjować zabawę z mamą lub innym dzieckiem np. przynosząc zabawkę
UWAGA! Dziecko z ASD będzie miało problem z wykonaniem polecenia. Nie będzie zwracało uwagi na inne dzieci bawiące się obok. Będzie reagowało wybiórczo lub w ogóle nie będzie reagowało na zainicjowany kontakt.
Pierwsze sygnały mogące świadczyć o tym, że rozwój dziecka nie przebiega prawidłowo :
- duży niepokój niemowlęcia
- nieuzasadniony, częsty płacz
- nienaturalny spokój niemowlęcia, znacznie obniżona aktywność
- nadmierne reakcje lękowe występujące u dziecka w czasie wykonywania przy nim codziennych czynności np. pielęgnacyjnych (tzw. odruch Moro)
- problemy z karmieniem dziecka (dziecko pręży się, denerwuje, nie potrafi chwycić brodawki/smoczka lub skoordynować ssania z połykaniem – jest zbyt pobudzone, by zaspokoić swój głód)
- zaburzenie odruchu ssania u dziecka (wrażenie jakby dziecko nie miało ochoty jeść lub nie potrafiło tego robić)
- trudności dziecka z zasypianiem i snem
- obniżenie napięcia mięśniowego
- brak zainteresowania otoczeniem (np. niemowlę nie wykazuje zainteresowania twarzą matki, nie wodzi wzrokiem za zabawką)
Konsultacja z pediatrą lub neurologiem dziecięcym jest KONIECZNA, kiedy zaobserwujesz u swojego dziecka następujące zachowania :
- utrzymujące się asymetryczne ułożenie w jedną stronę,
- zachowania sugerujące większą swobodę ruchów jednej rączki, czy nóżki do przeciwnej,
- prężenia ciała i odginanie głowy do tyłu,
- zbyt duża wiotkość ciała, rozstęp mięśni brzucha,
- słaby lub całkowity brak wodzenia wzrokiem za zabawką po 3-miesiącu życia,
- brak unoszenia głowy nad podłoże po 1-miesiącu życia,
- słabe lub brak podpierania się na przedramionach po 3-miesiącu,
- otwarte usta, trudności z karmieniem, połykaniem pokarmu,
- obfite ulewanie po posiłkach,
- intensywne kolki brzuszne,
- nadwrażliwość, niepokój, małe zapotrzebowanie na sen,
- drżenia bródki, kończyn,
- drgawki, bezdechy, wyłączanie świadomości,
- leżenie z bardzo szeroko odwiedzionymi nóżkami,
- wyprosty i prężenia nóg, baletowe ustawianie stóp,
- zbyt silne napinanie kończyn górnych (widoczne podczas przebierania), zbyt silne zaciskanie piąstek,
- zbyt łatwe i za częste wpadanie w reakcję lękowe (nadmierny odruch Moro).
Pamiętaj, aby skutecznie pomóc dziecku trzeba jak najszybciej zdiagnozować problem!
Odpowiednio wcześnie wykryte zaburzenia, trafnie postawiona diagnoza oraz podjęcie odpowiedniej terapii dają szansę na prawidłowe funkcjonowanie dziecka w przyszłości.