Główne nurty terapeutyczne

  1. Podejście behawioralne
(np. ABA- Stosowana Analiza Zachowania)

ABA (Applied Behavior Analysis) - to intensywny program behawioralnej korekty zachowania dziecka. Najważniejsze dla terapii jest założenie, że każde zachowanie wynika z wpływu środowiska i przez jego modyfikację lub zmianę możemy wpłynąć na zmianę zachowania. Na tej podstawie ABA dzieli wszystkie pożądane umiejętności na tzw. małe zadania. Kluczem do sukcesu jest zachęta - rodzic lub terapeuta udziela dziecku wzmocnienia (nagrody) za prawidłowe zachowanie, a ignoruje nieodpowiednie (wygasza je). Drobne zadania układane są na podstawie stałej obserwacji dziecka. W efekcie wykonywania kolejnych "kroczków" dziecko stopniowo uczy się zabawy, codziennych czynności i języka, prawidłowych zachowań społecznych.

 

  1. Podejście stymulacyjno-rozwojowe
(np. Program TEACCH)

TEACCH (Treatment and Education of Autistic Communication Hadicapped Children) -  to program długofalowy, oparty na technikach behawioralnych. Polega na opracowaniu indywidualnego profilu edukacyjnego dla każdego dziecka. Strategią tego programu jest również zasada "małych kroków". Bazuje on na podejściu rozwojowym, które zakłada, że rozwój umysłowy dziecka odbywa się stadiami według liniowego, niezmiennego porządku. Jego zaletą  jest możliwość zaplanowania pracy z dzieckiem na poziomie jego rozwoju przez stworzenie serii zadań, które jest ono w stanie rozwiązać. Z czasem następuje stopniowe ćwiczenie spostrzegania i celowego działania. Wadę stanowi fakt, że do oszacowania poziomu rozwoju różnych funkcji służą kryteria stosowane przy ocenie dzieci bez autyzmu. Podejście to można dobrze wykorzystać w warunkach domu rodzinnego oraz w miejscach i sytuacjach rekreacyjno-zabawowych. Program TEACCH wiążą się również z kompleksową opieką nad rodziną.

 

  1. Podejście relacyjne
(np. Program SON - RISE)

Son-Rise to sposób terapii, który zakłada dołączanie się do dzieci zamiast występowania przeciwko nim. Ten program umiejscawia rodziców jako kluczowych nauczycieli, terapeutów i dyrektorów swojego własnego programu i korzysta z domu jako najbardziej sprzyjającego dziecku  środowiska .  Son-Rise  sugeruje, że szacunek i głęboka troska to najważniejsze czynniki mające wpływ na motywację dziecka do uczenia się  i mówi, że  poczucie bezpieczeństwa i akceptacji istotną częścią wszystkich procesów uczenia się.