Znaczenie wczesnej diagnozy

Jest wiele bardzo istotnych powodów, dla których wczesna diagnoza i co za tym idzie wczesne podjęcie terapii jest szczególnie ważne dla dziecka.

Oto niektóre z nich:
-reagując odpowiednio wcześnie nie dopuszczamy do narastania objawów zaburzeń
-mózg i cały układ nerwowy dziecka w wieku do 3 lat jest najbardziej plastyczny (tzw. plastyczność rozwojowa), dlatego istnieje możliwość i bardzo duże prawdopodobieństwo korekcji zaburzonych funkcji i stopniowego wyrównania deficytów
-małe dzieci są bardziej podatne na programy terapeutyczne i usprawniania, robią też postępy znacznie szybciej niż starsze; jest im łatwiej, bo zaległości w zakresie wiadomości i umiejętności nie narosły jeszcze w znaczącym stopniu
-możemy od najmłodszych lat odpowiednio stymulować rozwój dziecka
-małe dziecko nie posiada zbyt wielu nieprawidłowych wzorców – łatwiej jest wypracować prawidłowe nawyki, kiedy terapii nie utrudniają treści, których się dziecko nauczyło wcześniej lub nieprawidłowe zachowania, które wykształciło
-rodzice małych dzieci są mniej „wypaleni” i wyczerpani emocjonalnie, mają też więcej entuzjazmu do poszukiwań i walki, jest w nich więcej nadziei na poprawę stanu dziecka, a to BARDZO WAŻNE
-wcześnie podjęta terapia daje większe szanse na usamodzielnienie się dziecka i lepsze szanse na prawidłowe funkcjonowanie w społeczeństwie, a co za tym idzie na normalne życie.