Zespół Aspergera, podobnie jak autyzm jest całościowym zaburzeniem rozwoju. Zaburzenie to często mylone jest z tzw. „wysoko funkcjonującym autyzmem”, jednak różnice są wyraźne.
(termin Autyzm wysokofunkcjonujący, dotyczy osób które mimo autyzmu bardzo dobrze odnajdują się i funkcjonują w społeczeństwie)
Wśród charakterystycznych dla tego zaburzenia objawów są : trudności w relacjach społecznych, zaburzenia empatii, uboga komunikacja niewerbalna, pedantyczna mowa, specyficzne zainteresowania o dużym nasileniu oraz niezgrabność ruchowa.
Osoby z zespołem Aspergera mają trudności zarówno w nawiązywaniu i utrzymywaniu kontaktów i relacji społecznych, trudno im nawiązywać nowe znajomości, reagują nieadekwatnie do sytuacji towarzyskich itd. Poza tym, mimo braku upośledzenia umysłowego, są mało elastyczne w myśleniu i mogą mieć bardzo sprecyzowane, obsesyjne zainteresowania. Niezrozumienie przez otoczenie i idące za tym niepowodzenia w codziennym funkcjonowaniu, sprawiają że osoby te dość często skarżą się na obniżony nastrój, czasem podwyższony poziom lęku, a to powoduje frustrację prowadzącą często do zachowań agresywnych.
Dlatego też tak bardzo istotna jest właściwie postawiona diagnoza, a następnie odpowiednio prowadzona praca nad rozwojem społeczno-emocjonalnym.
Najczęściej proponowane terapie:
-terapia/zajęcia grupowe – Treningu Umiejętności Społecznych
-zajęciach z psychologiem
-terapia SI
-wykonanie odpowiedniej diagnostyki psychiatrycznej, w razie potrzeby podjęcie leczenia
-odpowiednio dobrana dieta