Osoby z autyzmem nie przytulają się. |
Wiele osób z autyzmem przytula się do swoich rodziców, terapeutów, opiekunów. |
Osoby z autyzmem nie patrzą w oczy. |
Część osób z autyzmem nawiązuje dobry kontakt wzrokowy. |
Autyzm dotyczy tylko dzieci. |
Autyzm to zaburzenie dotyczące osób w różnym wieku. Najczęściej diagnozowane jest u dzieci. |
Wszystkie dzieci z autyzmem zachowują się tak samo. |
Każdy z nas jest inny, więc nie ma również dwóch takich samych osób z autyzmem. Obraz zaburzenia może się bardzo znacząco różnić u różnych osób. |
Osoby z autyzmem są agresywne |
Tylko u części osób mogą pojawiać się agresywne zachowania. |
Autyzm jest spowodowany przez odrzucającą postawę matki (teoria ”zimnej matki”). |
Autyzm zdecydowanie nie jest wywołany przez nieprawidłowe relacje z matką i odrzucenie. To zaburzenie neurorozwojowe, na którego powstanie nie mają wpływu relacje z najbliższymi. |
Osoby z autyzmem nie mówią. |
Wiele osób z autyzmem mówi, lecz bardzo często używany przez nie język jest „inny”, nie zawsze służy komunikacji oraz chęci dzielenia się wspólną uwagą. |
„Skoro ktoś mówi, to znaczy, ze nie ma autyzmu”. |
Część osób z Zespołem Aspergera czy z tzw. wysoko funkcjonującym autyzmem biegle używa języka. |
Osoby z autyzmem nie kontaktują się z innymi ludźmi, unikają ludzi, izolują się fizycznie, siedzą w kącie, patrzą niewidzącym wzrokiem. |
Wiele osób dąży do kontaktów z innym, nawet zaczepia ludzi, mówi do nich, ciągnie za ręce, nakłania do jakiejś czynności, ale najczęściej na własnych warunkach. |
„Chłopcy zaczynają mówić później”, „Ja nie mówiłem do 3. lat a teraz mówię aż za dużo„ itd. |
Nie dotyczy wszystkich chłopców. Nie zawsze związane jest to z cechami osobniczymi. Opóźnienie rozwoju mowy, szczególnie powiązane z innymi czynnikami, może świadczyć o ryzyku wystąpienia autyzmu. |
Dzieci z autyzmem są spokojne, pogrążone w swoim świecie. |
Nie zawsze. Autyzm często wiąże się z nadruchliwością, niepokojem emocjonalnym i ruchowym, pobudzeniem. |
Osoby z autyzmem stwarzają sobie swój przyjazny dla nich świat autystyczny, w którym są szczęśliwe izolując się od naszego" złego świata". |
Postawa wycofująca u osób z autyzmem wynika z odgradzania się od nadmiaru bodźców, a nie z chęci ucieczki do „ lepszego świata”. Autyzm nie jest wyborem. |
Dzieci z autyzmem kręcą różnymi przedmiotami, wirują, machają nimi przed oczyma. |
Część dzieci objawia w ten sposób stymulacje wzrokowe, ale dotyczy to tylko pewnej grupy. Nie jest to zachowanie powszechne i niezbędne, by zdiagnozować autyzm. |
Osoby z autyzmem są wybitnie uzdolnione, genialne, niezrozumiane. |
Wybitne, wybiórcze uzdolnienia występują bardzo rzadko. Wśród osób z autyzmem zdarzają się genialni matematycy, malarze, muzycy. Uzdolnienia te jednak są „wyspowe” i współistnieją z reguły ze znacznymi deficytami funkcjonowania społecznego. |
Autyzm jest nieuleczalny. |
Autyzm nie jest chorobą, a zaburzeniem, które trwa całe życie. Wczesna interwencja terapeutyczna może sprawić, że dziecko pokona ograniczenia wynikające z zaburzenia. Nie oznacza to jednak, że w każdym przypadku będzie ona tak samo skuteczna. Oznacza jednak, że w każdym przypadku terapia może znacznie poprawić stan dziecka. |
Autyzm wiąże się zawsze z upośledzeniem umysłowym. |
Nie zawsze osoba z autyzmem jest upośledzona umysłowo, część z nich wykazuje inteligencję w normie, a nawet ponadprzeciętną. Poza tym testy na inteligencję mogą wypaść niemiarodajnie w przypadku utrudnionego kontaktu z badanym. |
Dzieci z autyzmem nie rozumieją, co się do nich mówi. |
Rodzice zgłaszają często, że dzieci zatrzymują w pamięci słowa i zdania, trafnie rozumiejąc ich sens, choć nie okazują tego w sposób adekwatny, zrozumiały powszechnie. |
Dziecko samo wyrośnie „z tego”, trzeba czekać. |
Dziecko nigdy nie wyrośnie z autyzmu, a bez wielokierunkowej terapii nie poprawi się jego funkcjonowanie. |
„Dziecko należy oddać do przedszkola, bo tam będzie musiało mówić, podporządkować się regułom i będzie naśladować innych”. |
Dziecko z autyzmem nie uczy się samo w naturalny sposób, przez naśladownictwo czy społeczne naciski. Pobyt w przedszkolu masowym może tylko pogłębić deficyty i frustrację. Praktyka wykazuje, że dziecko należy przygotować do uczestniczenia w grupie integracyjnej lub masowej poprzez odpowiednio dobrane i indywidualne oddziaływania terapeutyczne. Takie warunki zapewnia jedynie placówka terapeutyczna, gdzie można indywidualnie i bez nadmiaru bodźców skupić się nad poprawą deficytowych obszarów. |
Autyzm jest odmianą schizofrenii, chorobą psychiczną. |
Autyzm nie jest chorobą, a zaburzeniem. Osoby z autyzmem nie mają takich objawów jak urojenia, omamy słuchowe czy wzrokowe, choć mogą być nadwrażliwe na bodźce. Autyzm upośledzając czynności psychiczne i myślenie, objawia się często mało zrozumiałym stylem wypowiedzi i dziwną interpretacją zdarzeń. Wynika to często z braku teorii umysłu i upośledzenia selekcji bodźców na te mniej i bardziej istotne. |
Osoby z autyzmem nie mają rozwiniętych takich cech jak ambicja, poczucie godności, chęć rywalizacji, chęć odnoszenia sukcesów itd. |
Wiele osób z autyzmem ma wysoko rozwinięte cechy osobowości świadczące o tym, że nieobce są im społeczne zachowania i aspiracje. Nie zawsze jednak potrafią to adekwatnie ujawnić i przeżywają frustrację z powodu braku takich dokonań. |
Dzieci z autyzmem w ogóle nie są zainteresowane innym dziećmi, nie bawią się razem. |
Często dzieci są zainteresowane zabawą, ale przeważnie stoją nieco z boku, próbują włączać się do zabawy, która polega przeważnie na wspólnym bieganiu, aktywności fizycznej. Nie są jednak gotowe podjąć bez przygotowania zabawy symbolicznej (w udawanie). |
Osoby z autyzmem nie mają żadnych zainteresowań. |
Wręcz przeciwnie- zainteresowania potrafią być wręcz obsesyjne (np. mapy, liczenie, dinozaury itd.) Mogą przemijać, a na ich miejsce pojawiają się inne, równie intensywne. |
Osoby z autyzmem są smutne. |
Często są to ludzie „wiecznie uśmiechnięci” i radośni, okazujący w ten sposób przynależność do świata społecznego. Jest to forma zdobywania przez nich akceptacji. |
Mowa osób z autyzmem jest monotonna, pozbawiona prawidłowej intonacji, przypomina skandowanie. |
Mowa może być nieprawidłowa pod względem melodyki, ale nie dotyczy to wszystkich. |
Osoby z autyzmem nie lubią nowych miejsc, zmian, niespodzianek, muszą mieć stałe rytuały. |
W rozwoju dzieci z autyzmem występuje często upodobanie do niezmienności, lecz nie jest to kryterium niezbędne. Z biegiem czasu wiele dzieci dobrze akceptuje zmiany, potrafi się adaptować do nowych warunków. Pewną rolę ogrywają tu też cechy osobnicze i nasilenie zaburzenia. |