Zespół Aspergera, podobnie jak autyzm, według klasyfikacji ICD-10 znajduje się wśród całościowych zaburzeń rozwoju. Zaburzenie to często utożsamiane jest z wysoko funkcjonującym autyzmem, jednak różnice są wyraźne.
Wśród charakterystycznych dla tego zaburzenia objawów wymienia się przede wszystkim trudności w relacjach społecznych, zaburzenia empatii, ubogą komunikację niewerbalną, pedantyczną mowę, specyficzne zainteresowania o dużym nasileniu czy niezgrabność ruchową.
Zespół Aspergera, podobnie jak autyzm, według klasyfikacji ICD-10 znajduje się wśród całościowych zaburzeń rozwoju. Zaburzenie to często utożsamiane jest z wysoko funkcjonującym autyzmem, jednak różnice są wyraźne.
Wśród charakterystycznych dla tego zaburzenia objawów wymienia się przede wszystkim trudności w relacjach społecznych, zaburzenia empatii, ubogą komunikację niewerbalną, pedantyczną mowę, specyficzne zainteresowania o dużym nasileniu czy niezgrabność ruchową.
Osoby z zespołem Aspergera mają trudności zarówno w nawiązywaniu jak i utrzymywaniu relacji społecznych, trudno im nawiązywać znajomości, reagują nieadekwatnie do sytuacji towarzyskich itd. Poza tym, mimo braku upośledzenia umysłowego, są mało elastyczne w myśleniu i mogą mieć bardzo sprecyzowane, obsesyjne zainteresowania. Niezrozumienie przez otoczenie i idące za tym niepowodzenia w codziennym funkcjonowaniu, sprawiają że osoby te dość często skarżą się na obniżony nastrój, czasem podwyższony poziom lęku, frustrację prowadzącą do zachowań agresywnych.
Dlatego też tak bardzo istotna jest właściwie postawiona diagnoza, a następnie odpowiednio prowadzona praca nad rozwojem społeczno-emocjonalnym.
Najczęściej proponowane terapie:
- terapia/zajęcia grupowe – Treningu Umiejętności Społecznych
- zajęciach z psychologiem
- terapia SI
- wykonanie odpowiedniej diagnostyki psychiatrycznej, w razie potrzeby podjęcie leczenia
- odpowiednio dobrana dieta
